Анти VEGF терапија е давање на лекот во форма на интравитреални инјекции директно во стаклестото тело на заболеното око преку склерата. На овој начин се спречуваат несаканите дејства на лекот, доколку треба да се внесе со некој друг начин (инјектирање во мускулот, интравенски или орално). Постои ризик од инфекција, затоа постапката се изведува под контролирани стерилни услови во операционата сала. Лекот делува одредено време и по правило мора да се повторува во одредени временски интервали за да има целосен ефект. Во случај на запирање на болеста, потребно е периодично да се дава доза на одржување.
Интравитреална терапија со анти-VEGF инјекции за подобрување на видната острина
Интравитреална инјекција на анти-VEGF може да доведе до подобрување на видната острина. Изборот на типот на третман се одлучува по офталмолошки преглед и потребната дијагностика, а зависи од локализацијата на промените како и од проценката на ризикот. АнтиVEGF инјекциите директно влијаат на васкуларниот ендогени фактор на раст (VEGF), кој предизвикува формирање на несакани крвни садови во макулата и крварење. Употребата на инјекција кога болеста е во фаза на лузна нема смисла и не се препорачува.
Анти-VEGF терапија се користи во следниве случаи:
сенилна макуларна дегенерација
дијабетес
оклузија на централната ретинална вена
Третман на сенилна макуларна дегенерација
Во моментов не постои лек за сува макуларна дегенерација кој може да го врати изгубениот вид, но комбинацијата на антиоксиданси, медитеранската исхрана и редовна физичка активност може да помогне да се забави прогресијата на болеста.
Третман на влажната форма на сенилна макуларна дегенерација
Влажниот тип на сенилна макуларна дегенерација се јавува во подоцнежните фази на болеста и влијае на околу 10% од луѓето со макуларна дегенерација, кај кои има значително губење на централниот вид, главно ненадејно, во рок од неколку дена или недели со карактеристично изобличување. на сликата. Губењето на видот е предизвикано од растот на нови, неправилни крвни садови (хориоидни неоваскуларизации) под мрежницата кои можат да крварат или да доведат до оток во макулата. Ако оваа форма на макуларна дегенерација не се лекува, може да доведе до губење на функцијата и лузни во макулата, што доведува до трајно губење на централниот вид.
Влажната форма на сенилна дегенерација може да се третира со анти-VEGF терапија. Целта на третманот е да уништи што е можно повеќе крвни садови и да спречи понатамошно крварење и прогресија на губење на видот. Покрај тоа, термичкиот ефект на ласерската терапија и фотодинамичната терапија (ПДТ) исто така го забавуваат текот на болеста, иако помалку ефикасно.
Третман на дијабетична ретинопатија
Познато е дека нивоата на VEGF се покачени во стаклестото тело и мрежницата кај пациенти со дијабетична ретинопатија. VEGF ја зголемува пропустливоста на крвните садови, влијаејќи на протеините со цврсто спојување и е важен фактор во формирањето на едем во макулата. Во клиничката пракса, постојат неколку лекови од оваа група на антиВЕГФ, чија фреквенција на примена и ефикасност во однос на намалување на едемот во макулата е предмет на бројни трудови објавени во последните години.
Пристапи во третманот на макулопатија со неоваскуларизација
Макулопатија може да се појави заедно со неоваскуларизација. Дали прво да се третира макулата или неоваскуларизацијата зависи од различни фактори, вклучувајќи ја возраста на пациентот и сериозноста на ретинопатија. Кај помладите пациенти со активна неоваскуларизација, генерално, подобро е прво да се изврши панретинална фотокоагулација, имајќи предвид дека прогресијата на неоваскуларизацијата може да биде агресивна кај овие пациенти. Третманот на периферната ретина, исто така, може да доведе до намалување на макуларниот едем со намалување на производството на VEGF. Традиционално, се советува панретинална фотокоагулација во повеќе сесии за да се намали можноста за макуларен едем. Кај пациенти со помалку агресивна неоваскуларизација, прво се препорачува третман на макула, а потоа панретинална фотокоагулација.
Третман на оклузија на централна ретинална вена
За третман, се користи анти-VEGF терапија со цел да се намали отокот во макулата. Овој тип на терапија е симптоматски, бидејќи не влијае на причинителот на болеста, туку само ги ублажува симптомите, односно го подобрува видот.